استفاده از فرصت شانگهاي در گرو حل تحريم و FATF است
تاریخ انتشار : 1400/07/03
عضو هيئت نمايندگان اتاق بازرگاني تهران اظهار داشت: براي استفاده از فرصت شانگهاي بايد در داخل زيرساخت‌هايي فراهم کرد. ما بايد قوانين دنيا را در حوزه FTAF بپذيريم تا با کشورهاي دنيا در حوزه تجاري کار کنيم. همه اينها بحث کلان است ولي کارها از جمله سود، زيان و تعامل در جزييات شکل مي‌گيرد. بايد به سمتي برويم که تحريم‌ها به حداقل برسد، گرچه همين تفاهمنامه‌ها مي‌تواند نگاه به ما را تا حدي تغيير دهد اما ما نيز بايد ديپلماسي فعال داشته و تحريم‌ها را به حداقل برسانيم.
عباس آرگون در گفت‌وگو با خبرنگار اقتصادي ايلنا در مورد تاثير پيوستن ايران به سازمان شانگهاي بر جذب سرمايه‌گذاري خارجي اظهار کرد: پيمان همکاري شانگهاي ظرفيت خوبي است که ايجاد شده و کشورهايي مانند چين، روسيه و هند در اين سازمان هستند و مشمول حدود 50 درصد جمعيت جهان مي‌شود. دو کشور از اين سازمان عضو دائم شوراي امنيت و 4 عضو داراي انرژي هسته‌اي هستند، قرابت‌هاي زيادي با اين کشورها داريم. شايد جزو اولين پيمان‌هاي منطقه‌اي باشد که ايران در آن عضو مي‌شود و از منظر اقتصادي، امنيتي، فرهنگي و ... ظرفيت خوبي ايجاد مي‌شود. اميدواريم که از اين طريق روابط تجاري و اقتصادي ما گسترش يابد، به هر حال نبايد به اين ميزان قانع بود بلکه بايد به دنبال توسعه بيشتر همکاري‌ها به ديگر کشورها هم بود تا بتوانيم به سازمان‌هايي مانند سازمان تجارت جهاني بپيونديم.
وي افزود: به هر ميزان که ما بتوانيم منافع خود را با کشورهاي جهان و منافع آنها را با خود گره بزنيم، محدوديت‌هايي که مي‌توانند براي ما ايجاد کنند کمتر خواهد بود. اگر کشوري بداند که با ايجاد محدوديت براي ما منافع خود در خطر مي‌افتد اين کار را نمي‌کند. بنابراين پيوستن به تفاهمنامه‌هاي بين‌المللي خود باعث ايجا يک نوع امنيت مي‌شود.
آرگون اضافه کرد: اما سوال اين است که اين ظرفيت بالقوه به چه ميزان مي‌تواند بالفعل شود؟ براي اين کار بايد در داخل زيرساخت‌هايي فراهم کرد. ما بايد قوانين دنيا را در حوزه FTAF بپذيريم تا با کشورهاي دنيا در حوزه تجاري کار کنيم. همه اينها بحث کلان است ولي کارها از جمله سود، زيان و تعامل در جزييات شکل مي‌گيرد. بايد به سمتي برويم که تحريم‌ها به حداقل برسد، گرچه همين تفاهمنامه‌ها مي‌تواند نگاه به ما را تا حدي تغيير دهد اما ما نيز بايد ديپلماسي فعال داشته و تحريم‌ها را به حداقل برسانيم و زيرساخت‌هاي خود را از منظر مالي و بانکي با استانداردهاي روز دنيا انطباق بدهيم، قوانين و مقررات خود را اصلاح کنيم تا بتوانيم با دنيا کار کنيم.
وي تصريح کرد: بعد از برجام هم بسياري از فرصت‌ها ايجاد شد، دليل اينکه ما نتوانستيم با دنيا کار کنيم اين بود که زيرساخت‌هاي ما از جمله قوانين و نظام بانکي به ما اين اجازه را نمي‌داد. هرچه تعامل ما با دنيا بيشتر شود، قوانين اقتصادي ما نيز بهتر خواهد بود. براي جذب سرمايه‌گذاري خارجي ما بايد آن را در اولويت خود قرار دهيم. بيشترين کار ما در اين مورد بايد از نظر داخلي و ايجاد زيرساخت و پيش‌بيني پذير کردن اقتصاد باشد.
عضو هيئت نمايندگان اتاق بازرگاني تهران گفت: اگر اين کارها انجام شده و شرايط ورود سرمايه‌گذار خارجي تسهيل شود، مي‌توان اميدوار بود اما در شرايط فعلي که بوروکراسي در اين حد در کشور وجود دارد، قطعا سرمايه‌گذار خارجي وارد نمي‌شود، بايد بتوانيم اين بوروکراسي را از بين برده و شرايط کسب و کار را تسهيل کنيم. مبارزه جدي با فساد و قاچاق بايد باشد تا يک سرمايه‌گذار بتواند سرمايه خود را وارد کند و آتيه خود را پيش‌بيني کند.
وي افزود: وقتي براي خريد يک کالا نمي‌توان به راحتي پول حواله کرد، کشور تحريم است، شرايط مساعدي حاکم نيست و ريسک سرمايه‌گذاري بالا است، در اين شرايط کدام سرمايه‌گذار خارجي حاضر به سرمايه‌گذاري خواهد بود؟ ما حتي با خروج سرمايه از کشور مواجه هستيم. ما بايد عدم قطعيت‌ها و نااطميناني‌ها را به حداقل برسانيم چراکه سرمايه‌گذاري بستر امني مي‌خواهد تا سرمايه‌گذار خارجي بتواند آينده خود را پيش‌بيني کند.
آرگون در ادامه خاطرنشان ساخت: همين دلايلي که به آنها اشاره شد باعث نااطميناني و خروج سرمايه شده و در گرجستان، ارمنستان، ترکيه يا دبي تبديل به خانه مي‌شود. علت اين موضوع اين است که فرد چشم‌انداز روشني نسبت به آينده ندارد. اگر اين نااطميناني‌ها درست نشود نه تنها جذب سرمايه‌گذاري نخواهيم داشت بلکه با خروج سرمايه هم مواجه خواهيم بود که در اين سال‌ها شاهد آن بوديم. علاوه بر اين در بازه زماني بعد از برجام سرکوب نرخ ارز تشديد کننده خروج سرمايه بود.
